Το Αστροχώρι βρίσκεται στο νοτιοανατολικό ορεινό τμήμα του νομού Άρτας και απέχει από την Άρτα 51 χιλιόμετρα. Ο δρόμος έχει αρκετές στροφές, είναι όμως φαρδύς, ασφαλτοστρωμένος και με το αυτοκίνητο ταξιδεύει κανείς άνετα και γρήγορα.
Η συγκοινωνία γίνεται με υπεραστικά λεωφορεία του Κ.Τ.Ε.Λ Άρτας. Οι Αστροχωρίτες όποιο λεωφορείο και αν πάρουν, είτε της γραμμής Άρτας - Πηγών, είτε Άρτας - Καστανιάς, είτε Άρτας - Μεσοπύργου, εξυπηρετούνται, γιατί όλα περνούν από το χωριό. Εκτός όμως από τα λεωφορεία του Κ.Τ.Ε.Λ, υπάρχει και ΤΑΧΙ (αγοραίο) στο Αστροχώρι, που εξυπηρετεί τους κατοίκους, καθώς και αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσεως και έτσι δεν δημιουργείται πρόβλημα από έλλειψη μεταφορικού μέσου.
Ανεβαίνοντας ο επισκέπτης από την Άρτα για το Αστροχώρι, σίγουρα την προσοχή του θα τραβήξει το χωριό Πέτα. Εδώ, στο μέρος αυτό, Έλληνες και Φιλέλληνες αδελφωμένοι, πολέμησαν γενναία τους Τούρκους και έπεσαν ηρωικά για το υπέρτατο ιδανικό, την ελευθερία.
Ο δρόμος αφήνει αριστερά του το Πέτα και μέσα από φιδίσιες στροφές ανηφορίζει προς την τοποθεσία Ζυγός. Σ' αυτή τη διαδρομή, ο ταξιδιώτης έχει την ευκαιρία να θαυμάσει μια πανοραμική θέα της Άρτας, που ακινητεί πλαγιασμένη στο λόφο της Περάνθης, παράλληλα δε, η τεχνητή λίμνη του φράγματος Πουρναριού με τα μαγευτικά φιόρδ της, που αποκαλύπτονται σε κάποιες στροφές του δρόμου, προσφέρουν «ένα χάρμα οφθαλμών». Ο θεατής εκπλήσσεται, παρατηρώντας μέσα από τις πτυχώσεις των λόφων το υγρό στοιχείο, που ο ανθρώπινος νους εγκατέστησε στο μέρος αυτό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, αφού πρώτα τιθάσευσε τη ροή του ποταμού Αράχθου.
Με αυτές τις εντυπώσεις ο ταξιδιώτης φτάνει στην κορυφογραμμή του Ζυγού. Η ματιά του οπωσδήποτε θα πέσει δεξιά. Θα την τραβήξει το γραφικό χωριό Άνω Πέτρα, ενώ πέρα προς τα νοτιοανατολικά, μόλις που θα διακρίνει στο βάθος τη Σκουληκαριά, πατρίδα του Καραϊσκάκη και του Γώγου Μπακόλα.
Σε ένα σημείο του Ζυγού, ο δρόμος διακλαδίζεται. Ο ένας αριστερά θέλει να συνδέσει την Άρτα με τα Τρίκαλα, περνώντας μέσα από το Βουργαρέλι, Γαρδίκι κ.λ.π, ενώ ο άλλος δεξιά οδηγεί προς το Αστροχώρι και τα άλλα χωριά, με προοπτική να συνδέσει την Άρτα με την Καρδίτσα. Ο ταξιδιώτης θα πάρει το δρόμο δεξιά και, ύστερα από λίγης ώρας ευχάριστη διαδρομή, θα συναντήσει την Άνω Καλεντίνη.
Η φύση από την Άρτα ως την Άνω Καλεντίνη έχει την ηπιότητα της πυκνής βλάστησης που ανθεί σε εδάφη με χαμηλό υψόμετρο. Δεξιά και αριστερά εκτείνονται χωράφια γόνιμα σε λογής σπορές. Η ματιά συναντά καλαμπόκια, τριφύλλια, λιβάδια και δέντρα οπωροφόρα, που ντύνουν αφειδώλευτα τα ισιώματα και τους γύρω λόφους.
Μα ήδη η μισή διαδρομή προς το Αστροχώρι εξαντλείται στην Άνω Καλεντίνη. Ο δρόμος ξεδιπλώνεται ολοένα και πιο ανηφορικός, οπότε η ματιά του ταξιδιώτη θα στραφεί αριστερά προς τα όρη Αθαμανικά ή Τζουμέρκα που υψώνονται πελώρια, αυστηρά, με τις άγριες και απότομες πλαγιές τους σαν να απαγορεύουν το ανέβασμα τους.
Μετά την τοποθεσία Τέμπλες, κάνουν τη δειλή εμφάνιση τους τα πρώτα ελάτια, περήφανα στολίδια του βουνού, ακατάδεχτα σε υψόμετρα χαμηλότερα.
Ύστερα από τον Ξηρόκαμπο οι πράσινοι λόφοι βαθμιαία μεταβάλλονται σε εδάφη πιο άγονα, ορεινά και πετρώδη. Άγρια βλάστηση με πουρνάρια και κέδρα σκαλωμένα στους βράχους ντύνουν τα γύρω μέρη.
Μα, καθώς ο ταξιδιώτης προχωρεί, η ματιά του θα στραφεί και πάλι στο βάθος αριστερά. Θα την τραβήξει σαν μαγνήτης το όμορφο χωριό Βουργαρέλι, που είναι ριζωμένο στους πρόποδες των Τζουμέρκων και που στο χώρο του έγιναν πολλές μάχες στους αγώνες για την απελευθέρωση του Έθνους.
Δεν θα προλάβει όμως να σκεφτεί τίποτα για την ορεινή φυλή των Αθαμάνων, που στην αρχαιότητα κατοικούσαν στην περιοχή αυτή, ώσπου κάπου κοντά στην τοποθεσία Κρανιές ο ταξιδιώτης κυριολεκτικά συνεπαίρνεται από το θέαμα του πυκνού ζωογόνου δάσους. Ήδη ο αέρας αλλάζει στο σημείο αυτό. Δροσιά αναζωογονητική διαπερνά τις αισθήσεις. Έτσι δικαιώνεται η σοφή επιλογή της εγκαταστάσεως παιδικής κατασκηνώσεως από τη Μητρόπολη Άρτας στην τοποθεσία Κρανιές. Πυκνά, πανύψηλα ελάτια δείχνουν τον ουρανό, ενώ μια βρυσούλα στην άκρη του δρόμου με το κρυστάλλινο νερό της δροσίζει τους περαστικούς.
Από τις Κρανιές ως το Αστροχώρι, ο ταξιδιώτης αποζημιώνεται από την οπτική μαγεία του δάσους, που κατακλύζει απλόχερα το τοπίο.
Από το ψηλότερο σημείο της διαδρομής, τον Πύργο, βλέπει κανείς τα πρώτα σπιτάκια του Αστροχωρίου με τις ομοιόμορφες κόκκινες στέγες τους, στον οικισμό Πλάτανος.
Το Αστροχώρι με τα διάσπαρτα σπίτια του που προστατευτικά τα σκιάζει το βουνό Αστρί καλωσορίζει τους επισκέπτες του.
Από το βιβλίο ¨Το Αστροχώρι Άρτας¨ του Αντώνη Ν. Αθανασάκη
1 σχόλια:
ΕΥΓΕ
Δημοσίευση σχολίου