Ο χορός της Αδελφότητας Πηγιωτών Άρτας το Σάββατο 14 Μαρτίου 2015 στο κέντρο "ΑΓΡΙΜΙΑ".

Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ
ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ ΣΤΟΝ ΕΤΗΣΙΟ ΧΟΡΟ ΤΗΣ
ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΙΣ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015 ΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΩΡΑ 22.00 ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ <<ΑΓΡΙΜΙΑ >> ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΛΙΟΣΙΩΝ 9 ΚΑΙ ΜΑΓΙΕΡ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΤΗΛ. 210 5244739
...

ΤΙΜΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ ΚΑΤ΄ΑΤΟΜΟ ΕΙΚΟΣΙ ΤΡΙΑ ΕΥΡΩ [23] ΜΕ ΠΛΗΡΕΣ ΜΕΝΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΑ.
ΘΑ ΧΑΡΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ
 

 

 

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση..

Ο άνθρωπος που άλλαξε την εικόνα των ΠΗΓΩΝ

Αφιέρωμα στη μνήμη του Βασ. Γ. Καπερώνη, Προέδρου της Κοινότητας ΠΗΓΩΝ ΑΡΤΑΣ 

Πέρασε αρκετός καιρός- (Οκτώβριος 2006) -αλλά μοιάζει σαν να ήταν χθες, από τότε που έφυγε από κοντά μας Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ , όπως τον αποκαλούσαν και τον ήξεραν όλοι .


Ο ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ ο άνθρωπος σύμβολο, που με την παρουσία του στα κοινά έβαλε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην ιστορία των ΠΗΓΩΝ αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Το κενό που άφησε είναι ακόμα και σήμερα ομολογουμένως δυσαναπλήρωτο.

Γεννήθηκε το 1925 στις Πηγές Άρτας. Σε ηλικία τριών ετών έμεινε ορφανός από πατέρα.

Ήταν απόφοιτος Δημοτικού αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να αναπτύξει τις αρετές και τα προσόντα που διέθετε. Ηταν παντρεμένος με την Μαρία Βελαέτη την «Μαριγούλα» όπως την ήξεραν όλοι και δημιούργησε μια αξιόλογη οικογένεια με έξι παιδιά. Έφυγε δώδεκα χρονών από το χωριό. Το 1940 Δεκαπέντε χρονών παιδί, δούλευε σε συνεργείο αυτ/των στο Αγρίνιο όταν κηρύχτηκε ο πόλεμος.

Ακολούθησε- ως εθελοντής- το επιταγμένο συνεργείο στην πρώτη γραμμή,[21η μοίρα αυτοκίνητων] στο Αλβανικό μέτωπο αρνούμενος πεισματικά να επιστρέψει στο χωριό. Παρέμεινε εκεί μέχρι την λήξη του πολέμου την άνοιξη του 1941. Συλλαμβάνεται το 1942 από τους Ιταλούς στην Άρτα από όπου δραπέτευσε παίρνοντας μαζί του τρόφιμα και πολεμικό υλικό.

Ήταν δεκαοκτώ χρονών όταν τον Αύγουστο του 1943 συνελήφθη από τους Γερμανούς κοντά στην Γέφυρα της Τατάρνας με έναν Αξιωματικό του Ν. ΖΕΡΒΑ, πηγαίνοντας να πάρουν όπλα στο Αγρίνιο για την Εθνική Αντίσταση.

Το νεαρό της ηλικίας του [δήλωσε 15χρονος ] τον γλίτωσε από το εκτελεστικό απόσπασμα και μετά από λίγο χρονικό διάστημα απέδρασε, αρπάζοντας το πιστόλι και τα κιάλια Γερμανού Αξ/κού και γύρισε στον αντάρτικο αγώνα στις τάξεις του ΕΟΕΑ-Ε.Δ.Ε.Σ .Εκεί τον συνεχάρη ο στρατηγός για το τόλμημά του και τον ασπάστηκε.

Αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1944 πολέμησε εναντίον των Γερμανών κατά την αποχώρησή τους, καθώς και σε συμπλοκές με δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Τραυματίστηκε στις φονικές οδομαχίες Πρεβέζης και νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο της Κέρκυρας.

Το 1945-1949, υπηρετώντας ως επιστρατευόμενος στον Ελληνικό Στρατό, στο Λόχο ορεινών καταδρομών ως Υπαξ/κος κληρωτός, έγινε Αρχιλοχίας επ΄ ανδραγαθία. Για την όλη προσφορά και πολεμική δράση του, τιμήθηκε με επτά [7] μετάλλια μεταξύ των οποίων το Αργυρούν Αριστείο Ανδρείας, και το μετάλλιο εξαίρετων Πράξεων.

Γράφει ο αντιστράτηγος ε.α Εμανουήλ Βιτσαξάκης επίτιμος υπαρχηγός Γ.Ε.Σ που τον είχε στην δύναμη του ως διοικητής του 2ου ταγμ.της 9ης Μεραρχίας εθνικών ομάδων του Ε.Δ.Ε.Σ κατά τις μάχες εναντίον των Γερμανών το 1942-1944.«Ούτος επέδειξε θάρρος και απαράμιλλο ηρωισμό εις όλας τας μάχας. Εμφορείτο δε υπό εξαίρετου εθνικού πνεύματος και πατριωτικών αισθημάτων»

Δείγμα της μεγαλοψυχίας του, του ηρωισμού και της μετριοφροσύνης που τον διέκρινε αποτελεί το περιστατικό που συνέβη στη μάχη της ΚΟΝΙΤΣΑΣ το 1948 όταν συνελήφθησαν από τον Εθνικό Στρατό δυο παιδιά 15 χρονών που ήταν στρατολογημένα από τον Δ.Σ.Ε [πρώην ΕΛΑΣ]

 Ένας λοχίας της μονάδος του που την προηγούμενη μέρα είχε σκοτωθεί ο αδελφός του σε μάχη με τον Δ.Σ.Ε επιχείρησε να εκτελέσει επί τόπου τα δυο παιδιά.

Τότε αυτός μπήκε ανάμεσα στα παιδιά και τον λοχία και με κίνδυνο της ζωής του απέτρεψε την εκτέλεση λέγοντας στον εκτός εαυτού λοχία αν τολμά ,να σκοτώσει και τον ίδιο, σώζοντας τα παιδιά. Μετά από μια εβδομάδα όταν ήρθαν από την Νάουσα οι γονείς των παιδιών να τα πάρουν ειδοποιημένοι από τον στρατό.

Ενημερώθηκαν για το περιστατικό, ζήτησαν να τον γνωρίσουν και αντικρύζοντάς τον του φιλούσαν τα χέρια και τα πόδια. Το περιστατικό το γνώριζαν πολλοί από το χωριό που ήταν μαζί του, και το έλεγαν με θαυμασμό, αλλά ο ίδιος δεν το ανέφερε ποτέ.

Επίσης στην ΛΕΥΚΑΔΑ πρόσφερε αίμα, μπράτσο με μπράτσο, σε κινητό χειρουργείο και σώθηκε ένας Ελασίτης τραυματίας ονόματι ΑΣΠΡΟΓΕΡΑΚΑΣ που τον είχαν πιάσει σε μάχη μεταξύ των, το προηγούμενο διάστημα. Θα μπορούσε να είχε άριστη σταδιοδρομία στο στρατό. Ήδη 24 χρονών ήταν Αρχιλοχίας επ’ ανδραγαθία, αλλά δεν το έπραξε. Από το 1950 μέχρι το 1959 περίπου, εργάστηκε ως οικοδόμος στο Βόλο, την Πρέβεζα, την Άρτα και αλλού.

Από το 1959 άρχισε να ασχολείται με τα κοινά του χωριού, είτε σαν κοινοτικός σύμβουλος[1960-1967], είτε σαν αντιπρόεδρος της Κοινότητας. Το 1971 έως το 1974 και από το 1978 έως 1994 συνεχώς, υπηρέτησε το χωριό ως Πρόεδρος Κοινότητας Πηγών. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα που διατέλεσε Πρόεδρος κυριολεκτικά, άλλαξε την εικόνα του χωριού .Στην κυριολεξία ο αναμορφωτής του.

Ήταν το διάστημα που οι Πηγές πέρασαν από την μιζέρια και τη φτώχεια, στον πολιτισμό. Από τις αχυροκαλύβες στα καινούργια σπίτια. Από την λάμπα πετρελαίου και το κερί στο ηλεκτρικό ρεύμα. Από τη βαρέλα νερού, στη βρύση του σπιτιού. Από το τα μονοπάτια στο χωματόδρομο και μετά στην άσφαλτο. Και όλα από τα χέρια του ,καθ ότι γνώριζε άριστα τα τεχνικά.

Τόσο εκτεταμένο οδικό δίκτυο έφτιαξε, ακόμη και στην τελευταία καλύβα, που από την εποχή του μέχρι σήμερα, ομολογείται ότι δεν διανοίχτηκε ούτε ένα μέτρο νέου δρόμου. Είχε την μοναδική στην περιοχή άδεια γομωτού πυροδότη την οποία ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε επ αμοιβή. Όπου χρειαζόταν έκανε μόνος του τις ανατινάξεις εκρηκτικών.

 Έχτισε το Κοινοτικό Γραφείο, κατασκεύασε την κεντρική Πλατεία – στολίδι του χωριού, άνοιξε το δρόμο-το μεγαλύτερο κομμάτι- για τη Μονή Σέλτσου (<<όνειρο γενεών>>) βγάζοντας την από την αφάνεια .

Έφτιαξε και το υδραγωγείο του Σέλτσου. Άνοιξε αγροτικούς και κοινοτικούς δρόμους σχεδόν σε όλα τα σπίτια, έλυσε δια παντός το πρόβλημα της ύδρευσης-άρδευσης σε όλους τους συνοικισμούς του χωριού. Έφτιαξε εγκαταστάσεις για την εξυπηρέτηση των κτηνοτρόφων.

Έβαλε ρεύμα-νερό-τηλέφωνο και στο τελευταίο σπίτι, στην τελευταία καλύβα.

Δείγμα της επιμονής της ευφυΐας του και της αποτελεσματικότητας του, ήταν η κατασκευή αγωγού νερού οκτώ χιλιομ. το 1988, από το Νιγκόζι μέσα από απίστευτους γκρεμούς και φαράγγια μέχρι τις Πηγές για να λύσει -έστω προσωρινά- το μεγάλο πρόβλημα τότε που αντιμετώπιζαν οι Πηγές .

Όλοι γνωρίζουν ότι μαζί και με άλλους συγχωριανούς μας -πλην ελαχίστων μεμονωμένων εξαιρέσεων- που τον βοηθούσαν και κάλυψαν τη δαπάνη αγοράς του αγωγού με έρανο, αφού το κράτος δεν το χρηματοδότησε ως ανέφικτο και απραγματοποίητο.

Κρεμάστηκε μόνος του κυριολεκτικά για να στήσει μέτρο –μέτρο αυτό το δίκτυο που κάλυψε τις ανάγκες σε νερό μέχρι το 1994 με την επιτυχή γεώτρηση πού έκανε, , ΄΄δωρίζοντας΄΄για πάντα στο χωριό παροχή εννιακοσίων κυβικών[900 κ.μ] νερού το 24ωρο. Ένα εγχείρημα πού άφησε εποχή και θεωρήθηκε απίστευτο στην υλοποίησή του..

Βοήθησε αναξιοπαθούντες χωριανούς να πάρουν βοηθήματα κοινωνικής πρόνοιας διεκπεραιώνοντας μόνος του τις διαδικασίες στις υπηρεσίες. Με προσωπικές παρεμβάσεις σε υπηρεσίες και αρχές, βοήθησε κάθε χωριανό που χρειάστηκε τη στήριξή του, ανεξαρτήτως αν ήταν ψηφοφόρος ιδεολογικά προσκείμενος ή όχι.

Στήριξε και βοήθησε με προσωπική εργασία αφιλοκερδώς συγχωριανούς σε θέματα που άριστα γνώριζε, όπως οικοδομικά-μηχανολογικά-υδραυλικά κ.λ.π. Ποιός ξεχνάει τον Πρόεδρο με τον κάβουρα, το κατσαβίδι, τον κασμά και το φτυάρι στο χέρι.

Πολλές φορές επενέβη με το δυναμισμό που τον διέκρινε και αποσοβούσε έριδες και φιλονικίες. Αναλογίζεται κανείς από τα παραπάνω πως θα ήταν η εικόνα των Πηγών χωρίς το πέρασμα του…..και δεν είναι μόνο αυτά. Σ΄ αυτόν προσέτρεχαν όλοι, για όποιο πρόβλημα είχαν, αντίπαλοι και φίλοι. Γιατί ο Πρόεδρος εχθρούς δεν είχε, παρά μόνο πολιτικούς αντιπάλους που τους σεβόταν και τον εκτιμούσαν.

Πολιτεύτηκε πάντοτε με εντιμότητα ,αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τους αντιπάλους του. Γι’αυτόν η αντιπαλότητα κρατούσε μόνο την ημέρα των εκλογών. Υπηρέτησε έντιμα τα κοινά του τόπου με μεγαλοσύνη, ευθύτητα και ανιδιοτέλεια-κάτι που το αναγνώρισαν όλοι μετά την απόσυρσή του από την ενεργό πολιτική.

Η φήμη του ως ΄΄Πρόεδρος – Πρότυπο΄΄, ξεπέρασε τα σύνορα της περιοχής και έγινε παντού γνωστός. Παροιμιώδες ήταν και διάβα του από την οδό Σκουφά στην Άρτα όπου εκατοντάδες άνθρωποι τον χαιρετούσαν στο διάβα του με θέρμη « Γιά σου πρόεδρε».

Στις δημόσιες υπηρεσίες που πήγαινε για υποθέσεις του χωριού όλοι προσέτρεχαν και τον βοηθούσαν γιατί ήξεραν τον ακέραιο χαρακτήρα του και την πάλη του για τα κοινά. Έγινε πρόεδρος Συνδέσμου Κοινοτήτων, προωθώντας έργα σε όλη την περιοχή των Άνω και Κάτω Ραδοβιζίων Ήταν ένας οραματιστής της γενιάς του.

Ήταν ο πρώτος που έστρωσε με 2 χιλιόμ. άσφαλτο τμήμα του δρόμου Καλεντίνης-Ρετσιανών-Στρογγυλόκαμπο σε πείσμα όλων των συμφερόντων και των πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ένα έργο που σήμερα βρίσκει δικαίωση με την οριστική κατασκευή του από την Νομαρχία Άρτας.

Ήταν ο πρωτεργάτης μεταξύ σαράντα Κοινοτήτων της Αργιθέας και περιοχής Ραδοβιζίων για τις περίφημες ‘’Γαλαρίες’’ στον ΄΄Ντρασκό ΄΄ αναλογιζόμενοι σήμερα πως θα ήταν ο δρόμος για Καρδίτσα πάνω από την ΄΄Συκιά ΄΄και χωρίς αυτές.. Αυτός που έφερε την άσφαλτο από τον ΄΄Ξηρόκαμπο΄΄ στη Γέφυρα Κορακου, και στην πλατεία των Πηγών. Στην ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ήταν πάντα αρωγός και την βοηθούσε ποικιλοτρόπως. Σε όλες τις εκδηλώσεις της ήταν παρών. 

Για την αναγνώριση της προσφοράς του στα κοινά η Αδελφότητα τον τίμησε με αναμνηστική πλακέτα, ενώ η Κοινότητα Πηγών τον ανακήρυξε επίτιμο Πρόεδρό της. Για να παραμείνουν δε Κοινότητα οι Πηγές πάλεψε με δύναμη και επιμονή σε πείσμα τοπικών και πολιτικών συμφερόντων, πλην όμως η προσπάθεια αυτή δεν ευοδώθηκε. Υπήρξε επί ολόκληρη 20ετία μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης Άρτας.

Σε κάθε εκδήλωση πολιτιστική ή κοινωνική, ο Πρόεδρος ήταν μπροστά φιλικός με όλους και φιλόξενος με τους επισκέπτες του χωριού. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να μην είχε κάνει και λάθη κατά τη διαδρομή που πέρασε.

Όμως κανείς δεν μπορεί να του καταλογίσει δολιότητα στις πράξεις, που πολλές φορές ήταν εις βάρος των προσωπικών του – οικογενειακών του συμφερόντων Η φιλοσοφία του ήταν ότι ο ίδιος ανήκε στο χωριό ταγμένος να το υπηρετήσει.

Η οικογένειά του ερχόταν πάντα σε δεύτερη μοίρα στερούμενη πολλές φορές βασικών αγαθών για να ικανοποιήσει ανάγκες αναξιοπαθούντων συγχωριανών μας.

Κατά την μακρόχρονη διαδρομή του στα κοινά ,ποτέ δεν τέθηκε υπό αμφισβήτηση η εντιμότητά του ούτε εκφράστηκε καν η υποψία έστω κατάχρησης η ζημίωσης εις βάρος του δημοσίου. Αντιθέτως υπερασπιζόταν με σθένος τα κοινά συμφέροντα χωρίς να υπολογίσει οποιοδήποτε πολιτικό κόστος. Έφυγε από πρόεδρος το 1994 χωρίς να έχει αποκτήσει κανένα περιουσιακό στοιχείο όλα αυτά τα χρόνια.

Ούτε καν το σπίτι του δεν έφτιαξε την ώρα που είχε φτιάξει σχεδόν τα μισά σπίτια του χωριού. Αντιθέτως έφυγε με προσωπικό χρέος. Έβαλε ακόμη και τις τελευταίες μισθοδοσίες του [ διακόσιες χιλιάδες] στον δρόμο για το Σέλτσο, για αγορά πετρελαίου στην μπουλτόζα του έργου, όταν είχαν εξαντληθεί τα κονδύλια του έργου, ώστε να προχωρήσει έστω πενήντα εκατό μέτρα και να περάσει ο δρόμος το ΄΄Σιδερένιο΄΄πού ήταν το ποιο δύσκολο κομμάτι του.. Δείγμα της αγωνίας του να προχωρήσει το δρόμο για το Σέλτσο.

Αντικειμενικά θα πρέπει κανείς να σταθεί απέναντι στη μνήμη του και με θάρρος σεβασμό παρρησία και χωρίς μικροψυχία να αναγνωρίσει ότι στην ιστορία των Πηγών ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ με τη δράση και την προσφορά του . Υπήρξαν πολλοί που προσέφεραν στο χωρίο.

Όμως το πέρασμα αυτού του ανθρώπου θα μείνει χαραγμένο ανεξίτηλα στην ιστορία του τόπου μας. Έβαλε την προσωπική του σφραγίδα .όπου και να περάσεις μιλούν ακόμη τα έργα του. Ήταν από αυτούς που βγαίνουν όπως πολλοί έλεγαν κάθε εκατό χρόνια. Ήταν ένας ΗΡΩΑΣ και ας μην το ήξεραν πολλοί. Ταπεινός και μετριόφρων πάντα.

Όσο ζούσε, ήταν πράγματι ο ίσκιος του χωριού, σημείο αναφοράς ταυτόσημο με αυτό για σαράντα ολόκληρα χρόνια. Θα τον θυμούνται όλοι και θα τον τιμούν πάντα. Ως έμπρακτη αναγνώριση του μεγάλου έργου πού άφησε, και της προσφοράς του προς την πατρίδα, ο Δήμος Γ. Καραϊσκάκη, πρόσφατα , με σχετική απόφασή του, έδωσε το όνομά του στην Κεντρική πλατεία των Πηγών ως ΄΄ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΠΕΡΩΝΗ.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει . [ Το παραπάνω απόσπασμα από ποίημα του Α. Κάλβου αφιερωμένο στον ΙΕΡΟ ΛΟΧΟ,που βρέθηκε ως απόκομμα φυλαγμένο επιμελώς στο πορτοφόλι του Προέδρου]

ΧΡΗΣΤΟΣ Β. ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ ΠΗΓΕΣ ΑΡΤΑΣ
Πηγή: http://aetostz.blogspot.gr/2014/07/blog-post_6.html?spref=fb

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση..

Αποφασίζει το ΣτΕ για την εκτροπή του Αχελώου

Η «μητέρα των μαχών» είναι για τους φορείς της Θεσσαλίας και της Αιτωλοακαρνανίας η αυριανή εκδίκαση από το Συμβούλιο της Επικρατείας της προσφυγής που κατέθεσαν οι δεύτεροι -μαζί με εκπροσώπους οικολογικών οργανώσεων- κατά της εκτροπής του άνω ρου του Αχελώου
Οι δύο πλευρές έχουν επιδοθεί το τελευταίο διάστημα σε έναν αγώνα δρόμου, προβάλλοντας η κάθε μια τα δικά της επιχειρήματα, η πρώτη για την αναγκαιότητα του έργου και η δεύτερη για τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα έχει στο περιβάλλον. Η εκδίκαση θα πραγματοποιηθεί μετά την πρόσφατη απάντηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στα 14 προδικαστικά ερωτήματα που έθεσε το ΣτΕ σχετικά με την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ.

Θεσσαλοί και Αιτωλοακαρνάνες ερμηνεύουν διαφορετικά τις απαντήσεις αυτές, προβάλλοντας η κάθε πλευρά τα στοιχεία εκείνα που υποστηρίζουν τις δικές τους θέσεις και τον γόρδιο δεσμό θα κληθεί να λύσει η Ολομέλεια του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου.

Εν όψει της εκδίκασης, ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Κώστας Αγοραστός, συγκάλεσε χθες την Εκτελεστική Γραμματεία της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής (ΠΑΣΕ) υπέρ της εκτροπής και σε δηλώσεις του χαρακτήρισε το έργο ως περιβαλλοντικό, υψίστης εθνικής σημασίας. «Δεν αντέχει σε καμία λογική η θέση να μη συνεχιστεί το έργο», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Αγοραστός, ο οποίος πρόσφατα κατέθεσε στον πρωθυπουργό, στους αρχηγούς των κομμάτων και στα υπουργεία Υποδομών και ΠΕΚΑ τις προτάσεις για την ολοκληρωμένη στρατηγική διαχείρισης υδάτων της Θεσσαλίας, η οποία απειλείται με ερημοποίηση.

Από την άλλη πλευρά, οι φορείς της Αιτωλοακαρνανίας, με την υποστήριξη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και περιβαλλοντικών οργανώσεων, προβάλλουν τα δικά τους επιχειρήματα, υποστηρίζοντας ότι το έργο θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην περιοχή τους. Πρόσφατα, μάλιστα, άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο δικαστικής προσφυγής κατά της ΔΕΗ, διεκδικώντας αντισταθμιστικά οφέλη από την εκμετάλλευση των υδάτων της Αιτωλοακαρνανίας.

Τα έργα «πάγωσαν» το 2010 με απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, εν αναμονή των απαντήσεων του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης στα 14 προδικαστικά ερωτήματα.

πηγή: ethnos.gr

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση..

ΗΛΙΑΣ ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΣΚΑΡΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

Σαν να ήταν χθες.............. Πέρασαν δέκα (10) ολόκληρα χρόνια που έφυγε από κοντά μας ο Ηλίας Αντωνάκης (27-9-2002) που διασκέδασε μια ολόκληρη γενιά με το βιολί του. Ήταν αυτοδίδακτος . Γεννήθηκε στις Πηγές Άρτας , από μικρός έμεινε ορφανός από πατέρα κι έπρεπε να βοηθήσει την πολυμελή οικογένειά του. Ξεκίνησε την καριέρα του επαγγελματικά στα δεκατέσσερά του χρόνια. Ξεδίπλωσε το ταλέντο του μικρό παιδί στις όχθες του Αχελώου που πρώτος γεύτηκε τα ακούσματά του κι ευχαριστήθηκε τόσο που όταν πληροφορήθηκε το θάνατό του κατέβασε και φούσκωσε τα νερά του,σαν ένδειξη θλίψης απέραντης και τα πέρασε πάνω απ τη γέφυρα σα ν' άθελε να τον δει για τελευταία φορά την ώρα που πέρναγε για την ύστατη κατοικία του. Από νωρίς έδειξε κλήση στη μουσική συνεργάστηκε επί τέσσερις τουλάχιστον δεκαετίες με καλλιτέχνες όπως ο Αλέκος Τσιαμπάς , ο Γιώργος Κουλτούκης , ο Ανδρέας Φώτος , ο Γιώργος Πριόβολος , ο Χρήστος Μαζαράκος , ο Κώστας Στούκας . Μ' αυτούς όργωσε κυριολεκτικά τις περιοχές των Αγράφων της Ευρυτανίας και της Άρτας τις περισσότερες φορές με τα πόδια. Στη συνέχεια το 1972 οι ανάγκες της οικογένειας τον ανάγκασαν να μετακινηθεί στην Αθήνα αφήνοντας την γενέτειρα μόνο για τα καλοκαίρια. Εργάστηκε σε διάφορα χειμερινά κέντρα όπως τη "Φαντασία" του Βαγγέλη Σούκα, το "Σούλι" , την "Γκόλφω", την "Τζαβέλαινα" , την "Ελληνική Γωνιά" ,τον "Κένταυρο", την "Τρίτη Βάρδια ",την "Γαλήνη," το" ΚΡΙ-ΚΡΙ ' και τέλος στο "Τζάκι". Τελευταία του εμφάνιση ήταν στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής στις Πηγές Άρτας 26 Ιουλίου του 2002 δυο μήνες πριν το μεγάλο ταξίδι του . Συνεργάστηκε όλα αυτά τα χρόνια με τους μεγαλύτερους για την εποχή εκείνη μουσικούς και τραγουδιστές και ήταν σε όλους αγαπητός. Αν μας βλέπει από εκεί ψηλά που βρίσκεται να ξέρει ότι εμείς θα τον θυμόμαστε για πάντα ως Άνθρωπο και ως Καλλιτέχνη.

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση..

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΣΕΛΤΣΟΥ - ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΑΡΤΑΣ 23-8-2012

Η Αδελφότητα Πηγιωτών Άρτας σας προσκαλεί   στις εκδηλώσεις μνήμης  της θυσίας των Σουλιωτών που θα γίνουν στον ιερό χώρο της  Μονής Σέλτσου  στις Πηγές –Άρτας, -Ιστορική έδρα του  δήμου Γ. Καραϊσκάκη - στις   23 Αυγούστου    2012  ώρα  10.00 . Στις εκδηλώσεις οι οποίες   τελούν υπό την αιγίδα του δήμου Γ. Καραϊσκάκη, έχουν κληθεί να παραστούν εκπρόσωποι της πολιτείας, τοπικοί φορείς , και άλλοι επίσημοι . Ο Πανηγυρικός της Ημέρας θα γίνει με ομιλητή από τον δικηγόρο, συγγραφέα , λαογράφο, ποιητή και ιστορικό ερευνητή Κ. Μενέλαο Παπαδημητρίου, με θέμα  «ΤΟ ΣΕΛΤΣΟ ΤΟΠΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».

       Η παρουσία όλων μας στις εκδηλώσεις μνήμης του ΄΄ Χαλασμού ΄΄των Σουλιωτών  αποτελεί ελάχιστη απόδοση φόρου τιμής Υπόχρεου Έθνους προς τους υπερχιλιοδιακοσίους «Αγνοούμενους» της ιστορίας και της πολιτείας .  Οι ήρωες Σουλιώτες  υπερασπιστές  και πεσόντες στο  ιερό θυσιαστήριο του Σέλτσου   για της πατρίδας την ελευθερία, προτίμησαν θάνατο ηρώων  παρά ζωή σκλάβων. Δεν λιποτάχτησαν και  δεν λιποψύχησαν. Παρέμειναν  εκεί  και υπέστησαν Ολοκαύτωμα , όντας βέβαιοι για τον θάνατο τους.

       

   Οκτώ  μόλις αράδες του ιστορικού Πουκεβίλ αρκούν να αποτυπώσουν αυτό που δεν   χωράει ιστορικού νους. Οτι στις  23  Απριλίου του 1804 διακόσια πενήντα [250]  και πλέον  γυναικόπαιδα  Σουλιωτών  γκρεμιστήκαν στο βάραθρο δίπλα από την μονή καταδιωκόμενα από τους τουρκαλβανούς του Αλί  Πασά . Σε μια μέρα ξεκληρίστηκαν τρεις γενιές της φάρας των Μποτσαραίων .  Από  τους 1.300 Σουλιώτες   επέζησαν  μόνο  10 [κατ’ άλλους 40] μεταξύ δε αυτών  ο 13χρονος Μάρκος Μπότσαρης.

    Η ΦΑΛΑΓΞ [1.148] ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΚΙΤΣΟΥ ΚΑΙ ΝΟΤΗ ΜΠΟΤΣΑΡΗ -ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΩ- ΒΑΔΙΖΕΙ ΠΡΟΣ ΣΕΛΤΣΟ. ΑΠΙΣΤΙΑΝ ΑΛΗ ΤΡΙΜΗΝΟΝ ΑΝΙΣΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΘΥΣΙΑ. ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΑΙ  ΧΩΡΙΣ ΕΦΟΔΙΑ ΑΣΙΤΟΙ ΚΥΚΛΩΜΕΝΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΕΞΟΔΟΝ Η ΘΑΝΑΤΟΝ ΗΡΩΟΣ.  ΞΙΦΗΡΕΙΣ 300 ΑΚΑΛΥΠΤΟΙ ΣΑΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΝ ΠΛΗΝ ΓΕΦΥΡΑΣ ΚΟΡΑΚΟΥ. Ο ΝΟΤΗΣ ΠΙΠΤΕΙ ΜΕ 5 ΠΛΗΓΑΣ. ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΦΟΝΕΥΟΝΤΑΙ. ΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΧΟΜΕΝΑΙ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΘΑΝΑΤΟΣ.  ΥΠΕΡΔΙΑΚΟΣΙΟΙ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΠΗΔΟΥΝ ΚΑΙ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ. ΧΑΛΑΣΜΟΣ ΜΟΝΟ 10 ΚΑΙ Ο ΚΙΤΣΟΣ ΣΩΖΟΝΤΑΙ»     [ΠΟΥΚΕΒΙΛ 1824 Τ. Ι. ΣΕΛ. 207-212]

                                      ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση..

"Ιστορική" πρόκληση προς τον Περιφερειάρχη Ηπείρου, από τον Πρόεδρο της Αδελφότητας των εν Αθήναις Πηγιωτών Άρτας, για την αποπεράτωση -ασφαλτόστρωση του δρόμου προς τη Μαρτυρική Μονή Σέλτσου.

Ζητούν να "δοθεί ζωή" στο αγνοούμενο τμήμα τής νεότερης ιστορίας του Ελληνικού Έθνους

Ανοιχτή επιστολή προς τον Περιφερειάρχη Ηπείρου κ. Αλέξανδρο Καχριμάνη έκανε σήμερα ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Πηγιωτών Άρτας κ. Χρήστος Καπερώνης σχετικά με το πρόβλημα της αποπεράτωσης-ασφαλτόστρωσης του δρόμου προς την Ι.Μ. Σέλτσου στις Πηγές Άρτας.

Ο δρόμος αυτός που ενώνει την κεντρική πλατεία των Πηγών με το ιστορικό και όχι μόνο μοναστήρι, είναι ΜΟΝΟ 5 χιλιόμετρα και μέχρι σήμερα κανένας αυτοδιοικητικός ή άλλος κρατικός φορέας δεν τον έχει ολοκληρώσει, ώστε αυτός να αποκτήσει την αναγκαία οδική προσβασιμότητα.

Το πλήρες κείμενο της επιστολής του κ. Καπερώνη έχει ως εξής:

"Αγαπητέ κ. Περιφερειάρχα

Σας απευθύνομε την παρούσα επιστολή για ένα ακόμη θέμα που απασχολεί την περιοχή μας, εδώ, στις Ανατολικές"εσχατιές" της Περιφέρειας Ηπείρου, με την βεβαιότητα ότι θα τύχει της δέουσας προσοχής σας και φροντίδας για την επίλυσή του .Είναι αυτό της ασφαλτόστρωσης του δρόμου από Πηγές Άρτας προς την Ιερά Μονή Σέλτσου μήκους 5 χιλιομ. που μας ταλαιπωρεί εδώ και δεκαετίες.

Η Μονή Σέλτσου, ευρισκομένη στην περιοχή Πηγών Άρτας, Ιστορική έδρα του δήμου Γ. Καραϊσκάκη, αποτελεί -όπως γνωρίζετε- ένα από τα σημαντικότερα μεταβυζαντινά μνημεία της Περιφερειακής Ενότητας Άρτας αλλά και της περιοχής Ραδοβυζίων του Δήμου Γ. Καρϊσκάκη.

Εν συντομία αναφέρουμε ιστορικό της. «Μετά την πτώση του Σουλίου και την συνθηκολόγηση με τον Αλή Πασά, οι Σουλιώτες εγκατέλειπαν τα χωριά τους προς κάθε κατεύθυνση. 1.148 από αυτούς, με τα γυναικόπαιδα τους και με επικεφαλής τους Κίτσο και Νότη Μπότσαρη, κατέφυγαν στη μονή Σέλτσου (24 Δεκ 1803), όπου αντιμετώπισαν νέα πολιορκία του Αλή Πασά επί 4 μήνες. Στις 23 Απρ. 1804 άσιτοι και χωρίς εφόδια υπέστησαν ολοκαύτωμα επιχειρούντες έξοδο η θάνατον΄Ηρωος, όπως αναφέρει και ο ιστορικός Πουκεβίλ. Από αυτούς διασώθηκαν μόλις 40 άτομα μεταξύ αυτών και ο 13χρονος -τότε- Μάρκος Μπότσαρης . Οι γυναίκες πάνω από 250 τον αριθμό, με τα παιδιά τους, επαναλαμβάνοντας το παράδειγμα του Ζαλόγγου, έπεσαν από τους βράχους στον Αχελώο. Έτσι η Μονή Σέλτσου έμελε να καταστεί αιώνιος θεματοφύλακας και κιβωτός της υπέρτατης αυτής θυσίας των Σουλιωτών»

Την τελευταία εικοσαετία οι τοπικοί φορείς της περιοχής μαζί με την Αδελφότητα Πηγιωτών έκαναν μια τεράστια προσπάθεια ανάδειξης της Μονής, διοργανώνοντας σημαντικές εκδηλώσεις, δημοσιεύοντας άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά τοπικής και πανελλήνιας κυκλοφορίας, καταχωρώντας στοιχεία σε τουριστικούς οδηγούς, αναρτώντας πληροφορίες στο διαδίκτυο, επιτυγχάνοντας με τον τρόπο αυτό να απλωθεί η φήμη της, πέρα από τα στενά όρια της περιοχής.

Την τελευταία διετία με την βοήθεια της Δημοτικής Αρχής και με τη διοργάνωση σχετικών ημερίδων, τη φιλοξενία και ενημέρωση εκπροσώπων ευρωπαϊκών φορέων και με την πρόσκληση τηλεοπτικών δικτύων με παγκόσμια κάλυψη, όχι μόνον έδωσε νέες διαστάσεις στη φήμη του εν λόγω μνημείου αλλά έκανε ευρέως γνωστό ένα σημαντικό αγνοούμενο τμήμα τής νεότερης ιστορίας του Ελληνικού Έθνους.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η διαρκής αύξηση της τουριστικής κίνησης τόσο από μεμονωμένους επιστήμονες κυρίως φιλολόγους, ιστορικούς, αρχαιολόγους θεολόγους όσο και από οργανωμένες ομάδες επισκεπτών όπως μαθητές σχολείων, σπουδαστές εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, Σουλιώτες άλλων περιοχών που θέλουν να δουν την περιοχή που γράφηκε η τελευταία σελίδα του δράματος των προγόνων τους, προσκυνητές θρησκευτικού τουρισμού κ.α.

Όμως εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Η Μονή Σέλτσου η οποία ήδη αποτελεί πόλο έλξης της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής, και συνεπώς θα έπρεπε να έχει οδική προσβασιμότητα όλο το χρόνο, έχει πρόσβαση μόνον τη θερινή περίοδο και κυρίως το χρονικό διάστημα γύρω από την ημερομηνία εορτής της μονής (23 Αυγούστου)

Η μονή έχει οδική πρόσβαση μέσω της κεντρικής πλατείας των Πηγών από την οποία απέχει 5,1 χιλιόμετρα. Εξ αυτών μόνον το πρώτο χιλιόμετρο του δρόμου είναι τσιμεντοστρωμένο ενώ το υπόλοιπο τμήμα θεωρείται δευτερεύων χωματόδρομος κακής ή μεταβαλλόμενης βατότητας. Χωρίς καμία υποδομή, παρουσιάζει ποικιλία προβλημάτων στην βατότητα όπως λακκούβες, λάσπες, διάβρωση και νεροφαγώματα μετά τις βροχές, βαθιές ροδιές από τρακτέρ ή τζιπ, πτώσεις λίθων, εγκάρσια κλίση οδοστρώματος κλπ. ανοιγμένος πρόχειρα στο έδαφος, χωρίς έργα ομβρίων, χωρίς γεφυράκια στα ρέματα .

Κατά τη χειμερινή περίοδο, λόγω χιονιού, κατολισθήσεων, διάβρωσης ή άλλων προβλημάτων, ο δρόμος μπορεί να είναι εντελώς αδιάβατος.. ακόμα και σήμερα η πρόσβασή στην ιερά μονή Σέλτσου του είναι προβληματική για μικρά και μεγάλα οχήματα-λεωφορεία καθ' όλη την διάρκεια του έτους πλην του 10 ημέρου των εκδηλώσεων, αλλά και τότε ακόμη με τον κουρνιαχτό της σκόνης αφόρητο.

Οι επισκέπτες που συρρέουν για προσκύνημα φτάνουν μέχρι το κέντρο των Πηγών είτε με πούλμαν είτε με ι.χ και απογοητευμένοι παίρνουν το δρόμο της επιστροφής αφού μόνο δε τα πόδια μπορούν πλέον να μεταβούν μέχρι τη μονή η με κάποιο Ι.Χ φορτηγό 4χ4 που συνήθως δεν υπάρχει.

Η κατασκευή του δρόμου αυτού από τις Πηγές Άρτας προς την Ιστορική Μονή Σέλτσου ήταν και είναι και συνεχίζει να είναι υπόσχεση ζωής για εμάς τους Πηγιώτες, πού ξεκίνησε το 1971 με την σκαπάνη, πάνω σε ένα σχεδόν ανύπαρκτο και επικίνδυνο μονοπάτι πού σε πολλές περιπτώσεις χρειαζόταν κάποιος να το ανέβει ¨στα τέσσερα¨ για να προσκυνήσει το αιματοβαμμένο μοναστήρι.

Προχώρησε μέτρο-μέτρο με μεγάλο μόχθο ανθρώπων που πίστεψαν στην κατασκευή του. Ζητιανέψαμε παντού κατά το κοινώς λεγόμενο για την εξεύρεση χρημάτων. Βλέπετε το Σέλτσο τότε ήταν παντελώς άγνωστο όπως άγνωστη ήταν και η ένδοξη ιστορία του. Η διάνοιξη του δρόμου ολοκληρώθηκε υποτυπωδώς το 1997 . Από τότε και για 15 χρόνια μέχρι σήμερα δεν δόθηκε ούτε ένα ευρώ για την βελτίωσή του. Μόνο μια φορά το χρόνο πριν την γιορτή του Σέλτσου στις 23 Αυγούστου καθαρίζεται από τις πέτρες και τα χώματα που πέφτουν .και ρίχνουν νερό με υδροφόρα για τη σκόνη.

.

Θα θυμάστε, βέβαια, κ. Περιφερειάρχα κατά την ημερίδα για την αναστήλωση της γέφυρας Κοράκου που έγινε τον Αύγουστο του 2010 στις Πηγές Άρτας όπου, παρευρισκόμενος ως υποψήφιος Περιφερειάρχης, μας είχατε υποσχεθεί ένθερμα και την ασφαλτόστρωση του δρόμου μέχρι την Μονή Σέλτσου.. Είναι νομίζουμε ώριμος χρόνος να ξεκινήσει η υλοποίηση της υπόσχεσή σας- σε βάθος τετραετίας- με την έστω τμηματική ασφαλτόστρωσή του. Όσα κονδύλια και αν διατεθούν για την προστασία του ιστορικού αυτού μνημείου θα είναι μάταια αν δεν ολοκληρωθεί η ασφαλής οδική πρόσβαση σ'αυτό.

Το έργο αυτό είναι έργο προτεραιότητας για την περιοχή μας διότι θα σημάνει και το τέλος της αφάνειας στην οποία ευρίσκετο το ιστορικό αυτό μνημείο. Πρόσθετος λόγος χρηματοδότησης, είναι και η πρόβλεψη του σχεδίου ΚΑΛΙΚΡΑΤΗΣ για χορήγηση επιπρόσθετων κονδυλίων στις ιστορικές έδρες δήμων για την ανάδειξη ιστορικών μνημείων όπως είναι οι Πηγές Άρτας για τον δήμο Γ. Καραϊσκάκη. Εξ άλλου τον ορισμό τους ως Ιστορική έδρα τον οφείλουν κυρίως, στην ίδια την Μονή Σέλτσου , το επονομαζόμενο «Νέο Ζάλογγο » της Άρτας .

Δεν παραβλέπουμε ομως την σημαντική προσπάθεια και φροντίδα όλων [Περιφέρεια, Αντιπεριφέρεια, Δήμος] για την προστασία του ίδιου του ιστορικού μνημείου και τα χρήματα που έχουν διατεθεί εκ μέρους σας -η έχουν προγραμματισθεί να διατεθούν. Όμως δρόμος και προστασία μνημείου είναι αλληλένδετα .Δεν νοείται από μόνο του κανένα. Είναι και τα δύο άμεσης προτεραιότητας.

Ελπίζουμε κ .Περιφερειάρχα ότι η πρόταση -αίτημα μας να τεθεί ως προτεραιότητα για τα έργα της Περιφερειακής Ενότητας Άρτας . Πιστεύουμε ότι η ισότιμη αντιμετώπιση όλων των γεωγραφικών περιοχών της Περιφέρειας είναι κανόνας δικαίου αλλιώς η διακριτική μεταχείριση τινών εξ αυτών λειτουργεί εις βάρος των άλλων περιοχών. Είμαστε όλοι παιδιά την ιδίας μάνας της αθάνατης Ηπείρου.

Πιστεύουμε ότι οι υπηρεσίες της Περιφέρειας εργάζονται με αυτόν τον κανόνα. Βέβαια δεν παραβλέπουμε την δύσκολη οικονομική συγκυρία που βιώνει η χώρα μας με τον αντίκτυπο που έχει στις ήδη περιορισμένες δυνατότητες της περιφέρειας. Όμως δεν παύουμε να διεκδικούμε στο πλαίσιο αυτό την ανάλογη ανταπόκριση στο αίτημα μας Εμείς βέβαια δεν γνωρίζουμε την ιεράρχηση των, έργων, για μελέτες ,εντάξεις αυτών σε προγράμματα, χρονοδιαγράμματα αλλά, περιμένουμε την υλοποίηση των .

Μετά από τα παραπάνω θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένη πλέον και χρονικά υπερώριμη η ασφαλτόστρωση του υπόλοιπου δρόμου προς τη Μονή Σέλτσου ώστε με τον οικονομικότερο, ταχύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο να υλοποιηθεί. Η ολοκλήρωσή του θα συνεισφέρει τα μέγιστα στην γενικότερη προσπάθεια που απαιτείται, για να αποκτήσει η Μονή τη θέση που της αξίζει στον τόπο και στην ιστορία . Οι 1.300 ¨αγνοούμενοι¨ της ιστορίας το δικαιούνται.

Αγαπητέ κ. Περιφερειάρχα.

Πιστεύουμε ότι το αίτημά μας αυτό,θα τύχει ιδιαίτερου προσωπικού ενδιαφέροντος.

Ελπίζουμε δε σε επίσκεψη σας στο Σέλτσο στις 23 Αυγούστου 2012 ώστε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας στην εκδήλωση μνήμης προς τους Σουλιώτες μάρτυρες του ολοκαυτώματος που υπέστησαν στον ιερό αυτό τόπο.

Ευελπιστούμε ότι τότε θα είστε εις θέσιν να ανακοινώσετε και τη υλοποίηση της υπόσχεση πού μας δώσατε.

Ευχόμεθα καλή δύναμη για την συνέχιση του σπουδαίου έργου σας προς το καλό της Ηπείρου με την επιτυχή θητεία σας ως Περιφερειάρχη.

Οι λοιποί αποδέκτες της παρούσας, κ.κ Αντιπεριφερειάρχης Άρτας, Δήμαρχος Γ. Καραϊσκάκη, Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος και η Ομοσπονδία Ραδοβυζινών, παρακαλούνται για την έμπρακτη ανάληψη πρωτοβουλιών στον τομέα ευθύνης και δράσης του καθενός, για την στήριξη και υλοποίηση του παραπάνω δίκαιου αιτήματός μας ώστε να μην μείνει στο χαρτί¨ ένα ακόμη αίτημα φορέα ¨

Μετά τιμής

Ο Πρόεδρος

Χρήστος Β. Καπερώνης"

Κοιν. 1.-Αντιπεριφερειάρχη Άρτας

2.-Δήμαρχο Γ. Καραϊσκάκη

3.- Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία

Ελλαδος

4.-Ομοσπονδία Ραδοβυζινών

Αρτας

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση..

23-4-1804 ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΣΤΟ ΣΕΛΤΣΟ

ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ  ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 1300  "ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ" ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΣΕΛΤΣΟ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΦΑΝΕΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ  ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ.
 ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ  ΦΟΡΕΙΣ ΖΗΤΑΜΕ
ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ- ΑΝΑΔΕΙΞΗ  ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ  ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΚΑΙ   ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟΣΤΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟΥ ΜΗΚΟΥΣ  4  ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ .ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ, ΟΣΟΙ ΤΙΣ ΕΔΩΣΑΝ......

ΧΡΗΣΤΟΣ Β. ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ
         ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση..

Η Αδελφότητα Πηγιωτών Άρτας σας εύχεται Καλό Πάσχα.

Η Αδελφότητα Πηγιωτών Άρτας σας εύχεται Καλό Πάσχα.

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση..

"ΣΕΛΤΣΟ ΤΟ ΑΓNΩΣΤΟ ΖΑΛΟΓΓΟ". Αύριο στην ERT WORLD

Παρακολουθείστε την Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011 στις 16:00 στην ERT WORLD το ντοκιμαντέρ "ΣΕΛΤΣΟ ΤΟ ΑΓNΩΣΤΟ ΖΑΛΟΓΓΟ". Μέσω της NOVA ή στο Link:

http://www.ert.gr/webtv/index.php/web-tv-live/ert-world-live.html

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση..

Internet σ΄όλο το Δήμο Γ. Καραϊσκάκη

Το internet  σύντομα αναμένεται να φτάσει στα περισσότερα σπίτια των συνδημοτών μας. Από τη Δευτέρα ο ΟΤΕ αρχίζει τις εργασίες για την τοποθέτηση δικτύου οπτικών ινών από το Διάσσελο ως τις Πηγές.

Το internet  σύντομα αναμένεται να φτάσει στα περισσότερα σπίτια των συνδημοτών μας.

Από τη Δευτέρα ο ΟΤΕ αρχίζει τις εργασίες για την τοποθέτηση δικτύου οπτικών ινών από το Διάσσελο ως τις Πηγές.

Ο Δήμος μας έχει έλθει σε διαπραγμάτευση με τους αφους Γκανιάτσα για την τοποθέτηση κεραιών σε διάφορα σημεία του Δήμου ώστε οι κάτοικοι να έχουν στο σπίτι τους  internet.

Οι αφοι Γκανιάτσα διαβεβαίωσαν το Δήμαρχό μας ότι παρά τις γεωφυσικές δυσκολίες της περιοχής μας με τη σημερινή τεχνολογία έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν το 80 % των κατοίκων της περιοχής μας με internet.

Ο Δήμαρχος Δημήτρης Γαλλίκας, προχθές μου είπε χαρακτηριστικά:

Το κόστος δεν είναι απαγορευτικό. Με κόστος της τάξεως των 30.000 περίπου ευρώ, υποσχέθηκαν ότι μπορούν τοποθετώντας κεραίες σε διάφορα σημεία του Δήμου μας να δώσουν στο 80% των Δημοτών μας σταθερό και γρήγορο internet.

Μας έχουν πει ότι στην περιοχή της Ροδαυγής, όπου η διαμόρφωση του εδάφους  είναι παρόμοια με τη δική μας το έχουν ήδη πετύχει. Έχουμε σκοπό  να επισκεφτούμε συνοικισμούς της Ροδαυγής προκειμένου να διαπιστώσουμε αν το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό.  Αν διαπιστώσουμε ότι οι κεραίες έχουν τις υποσχόμενες δυνατότητες πολύ σύντομα θα προχωρήσουμε στην υλοποίηση του σχεδίου μας.

Οι εργασίες του ΟΤΕ για την εγκατάσταση δικτύου οπτικών ινών θα αρχίσουν σύντομα.

Σημειωτέο είναι ότι από τον Αύγουστο 2011 ο Δήμος μας δοκιμαστικά  σε συνεργασία με τους  Αφους  Γκανιάτσα τοποθέτησε έξω από το Δημαρχείο μια μικρή κεραία (2 Μbps) για την εξυπηρέτηση όσων βρίσκονται κοντά στην πλατεία και χρησιμοποιούν Laptop.

Εγώ χθες κατεβαίνοντας στην Άρτα, αγόρασα από το κατάστημα Γκανιάτσα μια εξωτερική κεραία, διαστάσεων 12 Χ 30 εκατοστών, (κόστος 63 ευρώ με το καλώδιο). Όταν σύνδεσα την κεραία με το σταθερό υπολογιστή έπιασα πολύ γρήγορο (τέλειο) internet, δεν χρειάστηκε να βγάλω την κεραία εκτός σπιτιού.  Το σπίτι μου βέβαια είναι κοντά στο Δημαρχείο.

Η κεραία που αγόρασα, τεχνικός του καταστήματος μου είπε ότι μπορεί να λάβει πολύ καλό σήμα, όταν υπάρχει οπτική επαφή και  σε απόσταση 7,5 χιλμ. Ανάμεσα  δεν πρέπει να παρεμβάλλονται φυσικά εμπόδια (λόφοι, σπίτια δένδρα).

Ας ελπίσουμε ότι το καλλίτερο.

Κώστας Α. Παππάς 29.9.2011.

Πηγή: http://anokalentini.blogspot.com/2011/09/internet_29.htm

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση..