Οικογένεια: Labiatae, χειλανθή
Γένος: Origanum
Είδος: Ρίγανη η κοινή, Ορίγανον το κοινόν, Origanum vulgare
Η μαντζουράνα και το δίκταμο είναι είδη ρίγανης.
Αυτοφυές, πολυετές αρωματικό, φαρμακευτικό, βιομηχανικό, εξαιρετικό αρτυματικό και σπουδαίο μελισσοτροφικό φυτό, γνωστό από την αρχαιότητα. Το όνομα της προέρχεται από τις λέξεις όρος και γάνος (λαμπρότητα), φυτό δηλ. που λαμπρύνει το βουνό.
Πόσο πιο φτωχή θα ήταν η λεγόμενη χωριάτικη χωρίς ρίγανη ή τα ψητά ή……
Σίγουρα στην Ελλάδα φύεται η καλύτερη ρίγανη στον κόσμο από πλευράς ποιότητας. Ναι, αλλά που;
Στον Ταΰγετο, θα πει κάποιος, στην Κρήτη άλλος, στα βουνά της Ηπείρου, εγώ, στα βουνά της Θράκης κάποιος άλλος. Τι με λες θα πει ο μακεδόνας: στα βουνά της Μακεδονίας, βέβαια. Μα τι λέτε θα πει ο νησιώτης , στα νησιά του αιγαίου, φυσικά! Και πάει λέγοντας……
Και όλοι μπορεί να έχουν δίκιο ή και άδικο ταυτόχρονα! Και να εξηγήσω πριν παρεξηγηθώ από τους μεροληπτικούς και ευέξαπτους θαμώνες της λάσπης.
2 πράγματα καθορίζουν την ποιότητα της ρίγανης:
1. το υψόμετρο και οι εδαφοκλιματικές συνθήκες (σύσταση εδάφους, υγρασία, ηλιοφάνεια κα.).
Μεγάλο υψόμετρο και εδάφη ασβεστούχα, φτωχά, ξηρικά, άγονα με πλούσια ηλιοφάνεια είναι βασικότατοι παράγοντες παραγωγής αρίστης ποιότητας ρίγανης. Μικρή μεν παραγωγή αλλα άριστο τελικό προϊόν.
Δηλ. στο ίδιο βουνό δεν έχουμε παντού την ίδια ποιότητα ρίγανης. Αποφεύγουμε π.χ. να μαζέψουμε ρίγανη από εύφορο έδαφος ή σκιερό, αντίθετα τρέχουμε σε σημεία με πολλές πέτρες, ξηρικά και με ελάχιστη βλάστηση.
Αλλά τι είναι αυτό που βλέπουμε εμείς ως ποιότητα;
Είναι το ποσοστό αιθέριου ελαίου που περιέχει, το οριγανέλαιο (Ol. Origami) με την πολύ σημαντική βιολογική του δράση. Η ξηρή ρίγανη περιέχει 3-5% αιθέριο έλαιο. Αυτό το ποσοστό κατά περιοχές που υπάρχουν οι παραπάνω συνθήκες μπορεί να φτάσει και πάνω από 7% και αυτό συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Το οριγανέλαιο περιέχει διάφορες οργανικές ενώσεις, με κυριότερη τη θυμόλη και την καρβακόλη.
2. Ο τρόπος αποξήρανσης και η καθαρότητα της σαν τελικό προϊόν.
Αν θέλουμε να έχουμε ένα ζωντανό σκούρο πράσινο χρώμα στη ξηρή ρίγανη, μετά τη συλλογή, που γίνεται στο στάδιο της άνθησης, την καθαρίζουμε άμεσα, αφού την κάνουμε μικρά ματσάκια, τα κρεμάμε σε σκιερό μέρος να ξηραθεί.
Μετά την αποξήρανση γίνεται το τρίψιμο και το κοσκίνισμα, έτσι ώστε το τελικό προϊόν να είναι μόνο τριμμένη ρίγανη, πλούσια σε άρωμα και με πράσινο χρώμα.
Όταν έχουμε και τις 2 παραπάνω συνθήκες τότε μπορείτε να λέτε (όπως εγώ) ότι η ρίγανη μας είναι η καλύτερη του κόσμου!
Εδώ μάζεψα τη ρίγανη που βλέπετε. ΠΗΓΕΣ ΑΡΤΑΣ υψόμετρο περίπου 900 μ.
Να πω και εδώ κάτι που είχα ξαναγράψει πέρυσι για το τσάι: Εδώ να σημειώσω, ότι αν ποτέ βρεθείτε σε κάποιο βουνό της Ελλάδας και θελήσετε να μαζέψετε κάποια βότανα , να το κάνετε με πολύ σεβασμό.
Να μαζέψετε μόνο όσο σας χρειάζεται (ένα ή δυο ματσάκια) και ΠΡΟΣΟΧΗ ποτέ μα ποτέ μη ξεριζώνετε φυτά.
Είναι εγκληματικό, γιατί οι πληθυσμοί αυτοί είναι αυτοφυείς και δεν αντικαθίστανται εύκολα.
Άλλωστε, για να ξέρετε ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η συλλογή αυτοφυών φυτών σε βουνά χωρίς άδεια.
(και αυτό κυρίως ισχύει-στα χαρτιά, βέβαια- για τους εμπόρους που έχουν καταρημάξει τα βότανα της Ελλάδας).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου